We worden om 7:00 uur wakker van de wekker en hebben het idee om vandaag naar de waterval van Todtnau en het plaatsje Todtnau te gaan. Het ontbijt is nog maar net gedekt als we op zoek gaan naar het voor ons gereserveerde tafeltje. Al snel zien we ons kamernummer pronken in een knusse ontbijtruimte met allerlei Duitse tierelantijnen aan de wand. Koekoeksklokken, foto’s van skipistes en kastelen sieren de muren. Het interieur is hoofdzakelijk van handbewerkt hout. Allemaal erg traditioneel en naar mijn mening gezellig. Na het ontbijt rijden we naar het natuurreservaat Todtnau dat net om de hoek ligt. We krijgen meteen een prachtig panoramisch uitzicht over het dal bij aankomst. We betreden de eerste van vele trapjes naar beneden die ons naar de waterval zullen leiden. Op 15 minuten lopen kruisen we het eerste beekje van de waterval, nog steeds erg hoog op de berg. Hoe verder we langs het kabbelende water naar beneden lopen, hoe meer ons opvalt dat het hier niet om zomaar een klein beekje gaat. We gaan steeds dieper het dal in en hebben inmiddels ontelbaar veel traptreden getrotseerd. Het is echt de moeite. We kruisen nog een aantal keer het water door middel van bruggetjes tot we aan de rand van de grote waterval aankomen. Het uitzicht is moeilijk te beschrijven, zo mooi ! Dat moet je echt zelf gezien hebben. We dalen nog wat verder af en besluiten te stoppen waar het uitzicht op de waterval het beste is. Vervolgens beginnen we aan de klim terug naar boven, er volgen nog enkele adempauzes. Wat een steile trappen voor ons onervaren wandelaars. Voldaan komen we bovenaan de berg weer terug bij de auto. We vervolgens ons avontuur per auto naar het dorpje Todtnau. We dalen verder af en komen niet veel later aan. Bij een Italiaans restaurant op de markt gaan we lunchen. We nemen wat brood en drankjes en kijken in het rond naar de bergen. In de verte zien we een enorme rodelbaan die te bereiken is per skilift. We besluiten een kijkje te gaan nemen. Aangekomen viel de drukte en de prijs ons mee. We gaan het doen ! Even later zitten we meters boven de grond in onze gondel. Voor mij toch best spannend, aangezien hoogtes niet zo mijn ding is. Bovenaan de berg is het wel iets drukker, de wachttijd voor de rodelbaan bedraagt inmiddels 1,5 uur. Het kan ons weinig boeien, we hebben tenslotte toch vakantie. Het weer is prachtig en het uitzicht grandioos. Ik kan mezelf goed vermaken met het maken van foto’s in de tussentijd. Om 15:20 uur is het de beurt aan ons, we gaan rodelen. We zetten ons op de kleine wagentjes en gaan vlammend de baan af. We komen allebei met veel enthousiasme naar beneden en hebben erg genoten. Terug beneden waar we eerder de skilift hebben genomen is het weer tijd voor een lekker drankje en praten we nog even bij over wat we net meegemaakt hebben. We lopen terug naar het markplein waar we eerder hebben gezeten en besluiten te reserveren voor het avondeten. Rond 18:45 uur eten we bij dezelfde Italiaan als in de middag. Martine lasagne en ik zalm. Het was heerlijk. In de tussentijd komen er prachtige bolides langsgereden, ik noem een aantal Ferrari’s een Corvette, Bentley en een lambogini. Er wonen zeker een aantal welvarende lui in deze regio. Na de maaltijd gaan we per auto verder door het dal, een stukje toeren om te zien wat de streek nog meer brengt. We rijden een andere berg op en komen er al snel achter dat je je goed moet concentreren als je deze wegen trotseert. De paden zijn smal een erg steil, sommige bochten lopen zo steil en scherp dat je hoopt niet stil te vallen en vooral geen tegenliggers te krijgen. Na bijna 1,5 uur toeren komen we weer aan bij het hotel. We kijken nog even   een serie op Netflix en oriënteren ons op een excursie naar Zwitserland. We besluiten de volgende dag naar Luzern te gaan.