Na ons ontbijt in het hotel vertrekken we naar Zwitserland. Vanuit het dal rijden we naar de Duitse snelweg en komen nog wat nieuwe plaatjes tegen. De grens tussen Duitsland en Zwitserland ligt in het midden van een rivier. In Zwitserland zien we na een tijdje de witte bergtoppen en de azuurblauwe meren voor ons. Bij het binnenrijden van Luzern zijn we omringt door bergen. We parkeren onze auto bij het station waar we dichtbij ons volgende vervoervmiddel komen, namelijk een ouderwetse Mississippi boot. Aangezien de boot net wilde wegvaren besluiten we snel aan boort te springen. Zonder enig idee over de kosten en de exacte vaarroute zitten we op het meer van Luzern. We kopen tickets voor een rondvaart van ongeveer 3 uur. De boot is een soort taxi tussen verschillende plaatsjes die grenzen aan het meer. We hebben de avond vooraf iets gelezen over de berg Pilatus die te bereiken is per tram of kabelbaan. We gaan informeren aan de balie op de boot en kunnen onze tickets inwisselen en omboeken voor een gouden rondreis Pilatus. Dit voor een royale prijs van 102 euro per persoon. We doen het, aangezien 3 uur op het meer alleen wellicht iets teveel van hetzelfde is. Tegen 12:00 uur leggen we aan in de plaats Alpnachstad en laten we het varen achter ons. We gaan verder met de steilste trambaan ter wereld die ons naar de top van de Pilatus berg zal brengen. De trambaan heeft een hellingshoek van 49 graden. Best nerveus stappen we in onze tramcoupé en beginnen we aan de reis van 30 minuten naar boven. Het uitzicht is adembenemend en wordt steeds mooier hoe dichter we bij de top komen. De boot waar we mee heen kwamen lijkt zo klein als een speldenkopje en verdwijnt langzamerhand uit ons zicht. Het beeld maakt plaats voor een landschap met bergen, groene velden, grote rotsen en een panoramisch uitzicht over de Zwitserse alpen. Om 13 uur komen we op de top van de Pilatus. We kijken onze ogen uit. Het is voor ons onwerkelijk om op 2132 meter hoogte te staan. We hebben op de berg de mogelijkheid om nog hoger te klimmen of in de bergwanden te lopen. We besluiten eerst nog iets hoger te wandelen. Over een smal padje met een kleine balustrade komen we aan op het hoogste punt. Uiteraard is het eerste wat ik doe foto’s nemen. Dit wil je vastleggen op beeld. We wandelen nog 2 uur op de berg en gaan rond 15:00 uur per kabelbaan aan de andere zijde van de berg naar beneden. Het is een grote gondel op een bizarre hoogte. We stappen onderweg naar beneden nog 2 keer over op een andere kabelbaan om uiteindelijk in het plaatsje Kriens per bus naar Luzern te rijden. Om 16:00 uur komen we aan bij het station van Luzern, we stappen uit en gaan over de Kapelbrug naar een terrasje aan de waterkant. We eten daar samen hotdogs met zuurkool en een fris pilsje. We lopen nog even langs wat winkeltjes en besluiten weer terug naar Duitsland te rijden. Op de terugweg stoppen we bij DM om goedkoop wat verzorgingsproducten in te slaan. Later op de avond liggen we samen op bed met een gezichtsmasker. Hilarisch haha. We vallen daarna gemakkelijk in slaap.
Door Kevin de Nijs|2020-05-12T14:12:35+02:0005.08.2019|Categorieën: Reizen, Todtnauberg|Tags: Duitsland, het zwarte woud, vakantie, waterval, zomer|0 Reacties
Over de auteur: Kevin de Nijs
Ik ben een 34 jarige Zeeuws-Vlaming woonachtig in Hulst. Ik hou van lekker eten, reizen, fotografie en creatief bezig zijn. Naast mijn werk in loondienst klus ik dan ook bij als freelance vormgever. De projecten die ik heb uitgevoerd zijn terug te vinden op mijn online portfolio waarop u zich nu bevind. Een andere bezigheid die ik leuk vind om te doen is bloggen, het bijhouden van kleine artikelen met uiteenlopende onderwerpen.
Geef een reactie